Pages

8/22/2010

Thursday, 04 November 2010 Улаанбаатар Таймс

Яруу найрагч Сүглэгмаа алдарт Дэмчигийн хийддээ мөргөхөөр явжээ

Thursday, 04 November 2010
Монголын яруу найргийн хөгжлийн төлөө энэ биеэ зориулж яваа цөөхөн эмэгтэйн нэг нь яруу найрагч Х.Сүглэгмаа. Жил бүрийн “Болор цом” наадамд оролцож үзэгч түмэндээ уянгалаг сайхан найргаа сонордуулж яваа тэрбээр саяхан нутгийн зүг хөлгийн жолоо залжээ. Найрагт дуртай хүмүүс бол түүнийг говийн ноён
хутагт Данзанравжаагийн нутгийн найрагч гэдгийг мэдэх байх. Мөн Улаанбаатарын их сургуулийн багш гэдгийг нь ч андахгүй биз. Хэл бичгийн ухааны докторын зэрэг хамгаалж хөдөлмөрч сурган хүмүүжүүлэгч гэдгээ багш оюутнуудаа нотлоод авсан тэрбээр жил бүр нутагтаа очиж алдарт Дэмчигийн хийддээ мөргөдөг заншилтай. Монголчуудын хайр хүндлэлийг хүлээж цагтаа Монгол Улсын төрийг хүртэл түшилцэж явсан нэрт найрагч Очирбатын Дашбалбарын шавь энэ бүсгүй Дэмчигийн хийддээ мөргөж бүтэн жилийн энерги авахын сацуу амьд бурхан ижийтэйгээ уулзахаар явж буй нь энэ аж.

****************************************************************
Миниий хүү

Хүү минь муу авч гэнээ
Сургууль дээр намайг дуудаж байна
Хүн амьтны өмнө ижийхээ нүүрийг чи гээд
Сургаар аав нь тэндээс өндөлзөж байна
Ботго хариулж өссөн хүүг минь
Бодлого буруу бодлоо гэнэ
Ингэ хөөсөлж гүйдэг хүүг минь
Ийкс игрек ялгахгүй байна гэнэ

Өвөөдөө тоогдож хүн болсон юм хойно
Өрөөлийн хүүхдээс өөр байна гэнэ
Эмээдээ зүүгдэж эрхэлсэн юм хойно
Энгийн хүүхэдтэй ижилгүй байна гэнэ

Алаг мэлхий өрж нааддаг хүү минь
Арав тавын дунд будиллаа гэнэ
Аавынхаа алган дээр бөмбөрч өссөн юм, аргагүй
Айлын хүүхэдтэй адилгүй байна гэнэ

Тэнгэрийн од газрын өвс нүдэлж сурсан үрийг минь
Тэгшитгэл бодож чадахгүй байна гэнэ
Тэшээ тэшээ толгодоо зүүдэлж сэрдэг юм, аргагүй
Тэр сургуулийн хүүхдүүдтэй тэнцүүгүй байна гэнэ

Муу авах яах вэ миний хүү, сургууль дээр ижий нь дуудагдаа л биз
Муу явбал харин ижий нь, орчлонд дуудагдах газаргүй болно шүү
Морин дэл дээр дэрвэж өссөн үр минь
Монголоо алдаж л болдоггүй юм шүү

2009 он
ЦЭЦЭГ
Хурц улаан дэлбээ надад үгүй
Худлаа ялдам инээж чаддаггүй
Дандаа чиний дэргэд ургасан
Даруухан, өнгө алаггүй цэцэг билээ би

Үүлэн чөлөөгөөр нар гэрэлтэхийг хүлээн
Үүрэглэж суухад минь чи шоолж инээдэг
Үдшээр бүхний нойрон дунд
Үзэсгэлэнт зүүдээ нисгэхэд минь
Үүдээ түгжээд чи гэртээ харьдаг

Цонхон дээр чинь амьдраад
Цорын ганцхан чамайг л хүлээдэг
Өдөржин хамт байсан хэрнээ
Өөрийг чинь хүлээхдээ л би ургаж эхэлдэг

Тэнгисийн ёроол дахь
Чулууны гунигийг мэднэ би
Тэнд хүйтэн,
Тэгээд бас хэнийг ч хүлээдэггүй юм.

1 comment:

  1. Сайн байна уу? Танд энэ өдрийн амар амгаланг айлтгая. Таны "Миний хүү" шүлэг П.Бадарч найрагчийн "Ээж" шүлэгтэй агуулгын хувьд төсөөтэй юм байна тийм үү. Та энэ шүлэгнээс санаа авч бичсэн үү. эсвэл ..... Таны бүтээлүүд надд маш их таалагддаг шүү.

    ReplyDelete